Ventourist – Ventousiast
Van donderdag 29 mei tot en met maandag 2 juni 2008
Voor het vierde jaar op rij organiseert Sporta in samenwerking met steun van de Vlaamse overheid, Lotto,CM op uw gezondheid, KBC, Born, Lu, Bio Racer, Krant van West Vlaanderen, Gazet van Antwerpen en het Belang van Limburg de sportieve actie met op 31 mei 2008 de beklimming van de Mont Ventoux.
De Mont Ventoux ligt in de Vaucluse, een prachtige regio in het zuiden van Frankrijk. De berg fascineert door zijn variatie aan landschappen, zijn fauna en flora, zijn historische en culturele rijkdommen. Zijn ontelbare bezienswaardigheden, zijn gastronomie en zijn Côtes du Ventoux zorgen er voor dat de fietsliefhebber met een bredere interesse komt dan alleen de puist van de Provence zoals hij in de volksmond veelal genoemd wordt.
Hoe charmant ook het decor van pittoreske dorpen en uitgestrekte wijngaarden, een imposante boven het landschap uittorende steenpuist zuigt zijn aandacht naar zich toe. De Provencaalse berg, de laatste berg van de Alpen, maakt geen deel uit van een aaneengesloten keten verhevenheden, maar ligt op een eenzame bult hoog boven de Vaucluse.
De legendarische berg met zijn hoogte van 1912 meter hoogte is door iedereen welbekend van de Tour de France, alsook door het monument ter herinnering aan Tom Simpson die tijdens de beklimming in 1967 bij snikheet weer in mekaar zakte en ter plaatse is overleden.
Ik heb de uitdaging van CM-fit en de beweegcampagne aangenomen en ik hoop er op 31 mei 2008 bij te zijn en … de top te halen. De voorbereiding daartoe is in elk geval reeds gestart in de loop van de voorbije maand november.
Op donderdagavond 29 mei maak ik met Sporta en de andere 2000 deelnemers de trip naar de Vaucluse om daar op vrijdagmorgen aan te komen. Op vrijdag is het rustig aan want de zaterdagmorgen reeds vanaf 7 uur begint het grote werk: de beklimming. Zondag 1 juni is er de grote slotplechtigheid en op maandag is de grote terugtocht voorzien.
Het hotel waar ik zal verblijven met nog tal van andere Vlamingen bevind zich in Carpentras, niet zo ver van Bedoin waar de meeste klimmers de start nemen.Je kunt ook nog starten in Malaucène of in Sault.
Hotel Le Comtadin is een hotel dat tot de Best Western groep behoort en heeft een zeer verzorgd uitzicht. In de omgeving van het hotel is er heel veel mooi’s te bekijken.
DE VOORBEREIDING:
De voorbereiding is gestart na de inschrijving, eind november 2007.
In de aanvangsfaze bestond de training erin dat er dagelijks meer beweging gemaakt werd door te wandelen en korte fietstochtjes te maken.
Na nieuwjaar werden de wandelingen geleidelijk vervangen door fietstochten over beperkte afstand en dit een tweetal keer per week.
Geleidelijk werd het wekelijks aantal kilometer opgedreven en van een vlak naar een heuvelachtig parcours.
In het Meetjesland is er van heuvelachtig parcours weinig sprake, behalve de Kampel en omgeving. Er werd in februari en maart dan ook regelmatig gefietst richting Maldegem-Kleit met telkens een aantal keer de Kampel op en af rijden.
De Kampel werd geleidelijk vervangen door de Vlaamse Ardennen waar het toch heel wat lastiger uitvalt. Vanaf begin maart probeer ik dan ook wekelijks in de Vlaamse Ardennen krachten in het klimwerk op te doen.
Begin april staat de jaarlijkse fietsvakantie op het programma. Zoals ieder jaar is de bestemming Mallorca, het fietseiland bij uitstek. In de voorgaande jaren beperkte ik mij tot het relatief vlakke binnenland om te fietsen, maar dit jaar werd het westelijk deel van het eiland mijn doelwit. Daar heb ik veel ervaring opgedaan in klimmen maar ook in dalen want dat is ook niet altijd gemakkelijk. Tijdens mijn fietsvakantie heb ik in 6 dagen meer dan 400 km gefietst.
Op regelmatige tijdstippen zijn er via Sporta ook Sportactiefdagen. Aan een aantal van deze Sportactiefdagen heb ik deelgenomen en dat was telkens een goede training. Als de verplaatsing er naartoe te ver uitviel heb ik telkens een alternatieve training gereden in de Vlaamse Ardennen.
Donderdag 29 mei: de afreis van uit Tongerlo.
Vrijdag 30 mei: aankomst in Carpentras.
Na een nachtelijke verplaatsing bereiken we in de voormiddag en in de gietende regen Carpentras. Hotel “Le Comtadin” wordt de komende dagen onze uitvalbasis. Carpentras is een mooi maar heel druk stadje.
Zaterdag 31 mei: D-day.
Vandaag wordt het voor mij de dag van de waarheid. De beklimming van de Mont Ventoux wordt werkelijkheid.
Reeds heel vroeg is iedereen uit de veren en na een kort ontbijt gaat het richting Bedoin voor de beklimming.
Ik had voor mijn eigen uitgemaakt dat ik mij door niemand zou laten beïnvloeden en in mijn eigen tempo zou proberen om de top te bereiken. Tijd speelt voor mij geen rol, de top bereiken wel.
Na een vlakke (?) tocht van 16 km tussen Carpentras en Bedoin wordt de startplaats bereikt. En dan op weg voor een beklimming van 21 km, met aan km 9 een eerste bevoorrading. Tijd om op adem te komen en wat te eten en drinken.
Plassen moet niet want het wordt allemaal uitgezweet.
Aan Chalet Reynard komen ook de klimmers van uit Sault er bij. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Nog 6 km verwijderd van het doel: de top.
Top in zicht aan het monument van de betreurde Tom Simpson.
Nog een tweetal km en de bult is overwonnen.
Het doel werd bereikt na 3.18 u. Meer dan 3 uur zweten en zwoegen, trekken en sleuren, echt stoepen om boven te komen. 3.18 u dat is meer dan het gemiddelde, maar de tijd speelt voor mij geen rol.
Vlug de natte kleding van het zweten uit en droge aantrekken want het is enorm koud boven.
Zo vlug mogelijk afdalen naar Chalet Reynard en op het terras in de zon met een warme koffie op temperatuur komen.
Afdalen tegen een snelheid van 50 tot 60 km per uur is gevaarlijk door de koude handen die het remmen zeer bemoeilijken, daarom eerst op temperatuur en dan beslissen voor het vervolg.
De bewolking neemt toe en ik beslis om niet af te dalen naar Sault om van daar opnieuw 26 km te klimmen maar om af te dalen naar Bedoin waar ik ook gestart ben.
Achteraf bleek dat ook de juiste beslissing te zijn want een hevig onweer met veel regen en hagel heeft er toe geleid dat het evenement gestopt werd omstreeks 17 uur.
Wat kan een frisse Leffe toch smaken na de geleverde inspanning.
Op terugweg naar Carpentras maak ik er gebruik van om enkele foto’s te nemen van de mooie omgeving.
Zondag 1 juni: het slotfeest.
Alle deelnemers worden verwacht op het slotfeest voor een gezellig onderonsje met een hapje en een drankje.
Wat het drankje betreft kan ik zeggen dat de wijn in overvloed naar binnen is gespoeld en dat iedereen zich in zijn nopjes voelde. Op de achtergrond lag de Mont Ventoux mee te genieten van het feest.
Zonder het te weten kom je toch steeds bekende mensen tegen.
Gaston Riebels en zoon Luc waren ook van de partij.
Gaston met zijn bijna 77 jaar heeft er reeds 81 beklimmingen opzitten.
Het was een prachtig slotfeest en sommigen die iets te diep in het wijnglas gekeken hadden gingen gladjes uit de bol.
Een dansje wagen op de muziek uit de jaren ’70 en ’80 en op de keien kan ook plezant zijn. Een tijdelijke herinnering is de pittige wijn, een eeuwige herinnering zal altijd de kale berg zelf zijn.
Maandag 2 juni: terugreis.
Op zondagavond na het slotfeest werden de fietsen ingeladen en op maandagmorgen reeds om 7.30 u werd de terugreis aangevat. Omstreeks 9 uur zijn we terug in Tongerlo aangekomen in de gietende regen.
Vaarwel Mont Ventoux 2008 en hopelijk tot volgend jaar.
